سلام مجدد اخوي. گيرايي ذهنتون کم نشده، گويا خيلي درگيره... منظورم نامه مريم حيدرزاده است که بهش اشاره کردين. البته اگه خونده باشين... اينطوري شروع ميشه: سلام، بهونه قشنگ من براي زندگي/ آره بازم منم، همون ديوونه هميشگي/ فداي مهربونيات، چه مي کني با سرنوشت/ دلم واست تنگ شده بود، اين نامه رو واست نوشت.... اگه دوست داشتي بگو کاملش رو واست بنويسم...